راه هایی برای درمان گرفتگی عضلانی وجود دارد، در این قسمت آنها را مورد بررسی قرار می دهیم:
۱٫در زمان عضله گرفتگی، عضله آسیب‌دیده را کشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین کشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط کمک کند. ۲٫برای این‌که از بروز این حالت پیشگیری کنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با کم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار کافی آب بنوشید و در زمان‌هایی که مشغول فعالیت هستید و این کار را در فواصل منظم تکرار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

۳٫حتما به خاطر داشته باشید که قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی کشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این کشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبک قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.

بیشتر اوقات اگر گرفتگی عضله علت پزشکی جدی نداشته باشد، با یک دوره درمانی ساده در چند روز یا چند هفته بهبود پیدا می‌کند؛ اما اگر هر یک از علائم زیر را در خود مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید:
* تغییر در نحوه عملکرد روده‌ها و مثانه، به طوری که در کنترل آنها دچار مشکل شوید. * ضعف ماهیچه‌ها در ناحیه بازوها و ساق پاها و عدم تعادل هنگام راه ‌رفتن، و احساس کاهش تــدریجــی توانایی در طی مسیری که معمولا به راحتی پیاده‌روی می‌کرده‌اید. * احساس گسترش درد و بی‌حسی در دست و پا به ویژه هنگام عطسه، سرفه یا موقع نشستن. * بدتر شدن درد در حالت دراز کشیدن و بی‌خوابی در طول شب از شدت درد.

* درد همراه با تب، کاهش وزن و دیگر نشانه‌های بیماری. اگر هیچ یک از علائم ذکر شده در بالا را نداشتید، شاید با انجام کارهایی بتوانید خودتان درد و گرفتگی ماهیچه‌هایتان را کاهش دهید، یا بعضی از علائم آزاردهنده و مشکل‌ساز آن را از بین ببرید:

 کارهای روزانه انجام فعالیت‌های روزانه و معمول (البته شاید با سرعت کمتر و مطمئنا با خودداری از انجام کارها و حرکاتی که ممکن است دوباره شما را دچار مشکلاتی کند) بهترین و مناسب‌ترین راه برای شروع یک دوره ی درمانی است. استراحت کوتاه‌ مدت مشکلی ایجاد نخواهد کرد،اما خوب است بدانید که انجام فعالیت‌های سبک، بهبود وضعیت شما را تسریع می بخشد. بنابراین از دراز کشیدن و استراحت‌های طولانی ‌مدت خودداری کنید.

کمپرس سرد در ۷۲ ساعت (سه روز) اولیه‌ پس از شروع گرفتگی عضلات،‌ فورا تعدادی قطعه یخ را در کیسه و سپس پارچه‌ای بپیچید و حداکثر ۲۰ دقیقه روی موضع دردناک قرار دهید. این کار را چندین بار در طول روز تکرار کنید. کمپرس سرد، درد و ورم ناحیه دردناک را کاهش می‌دهد و با بی‌حس کردن بافت عضلانی آن منطقه، تحریکات عصبی را کم می‌کند. البته باید مراقب باشید، زیرا کمپرس سرد طولانی (بیش از ۱۵ دقیقه) در ناحیه مورد نظر می‌تواند باعث انقباض بیشتر عضلات و افزایش درد شود.

کمپرس گرم پس از گذشت سه روز از آغاز درد، می‌توانید روش کمپرس گرم را شروع کنید. کمپرس گرم باعث شل ‌شدن ماهیچه‌های منقبض‌ شده و افزایش جریان خون در آنها می‌شود. این کار حتما باید پس از ۷۲ ساعت اولیه گرفتگی عضلات آغاز شود تا التهاب فروکش کند. استفاده از گرمای مرطوب بهتر از گرمای خشک است، زیرا میزان از دست‌دهی آب بدن را کاهش می‌دهد. برای این کار می‌توانید از انواع کمپرس‌های مرطوب مانند کیسه‌های آب‌ گرم مخصوص کمپرس، حمام آب‌گرم یا جکوزی استفاده کنید.

داروهای ضد‌ درد و آرام‌بخش انواع داروهای ضد درد مانند آسپیرین، ایپوبروفن، استامینوفن یا ناپروکسن می‌توانند درد را کاهش دهند و ورم و گرفتگی عضلات را کم کنند. داروهای متنوعی وجود دارند که بدون نیاز به نسخه پزشک قابل‌‌ خریداری هستند، اما حتما در مورد مصرف آنها با پزشک مشورت کنید. او به شما کمک می کند تا مناسب‌ترین دارو را تهیه کنید.

موضع‌بند‌های طبی استفاده کوتاه‌ مدت از سینه ‌‌بند‌های طبی نیز می‌تواند برای کاهش درد گرفتگی عضلات مفید باشد. این‌گونه تجهیزات طبی (سینه‌بند یا گردن‌بند طبی) با ثابت نگه‌ داشتن و گرم کردن ماهیچه‌های محل مورد نظر، درد را کاهش می دهند. فراموش نکنید که در مورد استفاده از انواع کمربند، گردن‌بند و سینه‌بندهای طبی و سایز و نوع مناسب آن حتما با پزشک خود مشورت کنید تا راهنمایی‌های لازم را به شما بدهد. البته هرگز روی این نگهدارنده‌های خارجی برای درازمدت حساب نکنید، زیرا رها گذاشتن عضله‌ها و اجازه حرکت به آنها می‌تواند برای بهبود مشکلات و صدمات شما مفید باشد.

پیشگری از ابتلای مجدد به گرفتگی عضلانی برای جلوگیری از ایجاد دوباره صدمات در پشت و گردن و پیشگیری از گرفتگی دردناک عضلات باید قدرت و توانایی‌ عضلات خود را زیاد کنید و برای انعطاف‌پذیری ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و زرد‌پی‌هایی که ستون فقرات پشت‌تان را نگهداری ‌می‌کنند، برنامه‌ریزی و تلاش کنید. روش‌های زیر به این منظور پیشنهاد می‌شود:
* برای انجام ورزش‌های هوازی سبک (که به پشت و ستون فقرات و مفاصل فشار وارد نمی‌کنند) مثل دوچرخه ‌سواری ، پیاده ‌روی یا شنا برنامه‌ریزی کنید. اگر ورزش در فضای باز برایتان ممکن نیست، از دستگاه‌ها و وسایل ورزشی مانند دوچرخه‌های ثابت و … که در سالن‌های ورزشی موجود هستند، استفاده کنید. حتی می‌توانید یکی از آنها را خریداری کرده و در خانه داشته باشید و مرتبا از آن استفاده کنید.
* با تقویت عضلات شکم و پشت خود (بدن ‌سازی) یک سینه‌ بند طبی طبیعی برای نگهداری ستون فقرات خود خواهید داشت.
* کشش آرام عضلات، انعطاف‌پذیری آنها را زیادتر می‌کند. همچنین باعث می‌شود خون بیشتری به سمت عضلات‌تان جریان پیدا کند.

هشدار !!! چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟ در صورتی که هیچ یک از روش‌های پیشنهادی بالا کارساز نبود و با هیچ‌کدام از مراقبت‌های خانگی نتوانستید درد، التهاب و گرفتگی عضلات خود را کم کنید، حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید؛ شاید آنها روش‌های مراقبتی و درمانی دیگری را به شما ارائه بدهند، چراکه اگر گرفتگی و درد در ناحیه پایین کمر با درمان‌های معمول و استراحت بهتر نشد، ممکن است نشانه‌ای از شروع یک‌سری بیماری‌های روماتولوژیک باشد. به‌طور کلی درد ناحیه تحتانی کمر را جدی بگیرید.

 اگر درد خیلی شدید است یا به‌طور ناگهانی و بدون علت واضح بروز کرده، بهتر است حتما به یک پزشک روماتولوژیست مراجعه کنید. از طرف دیگر علایم جدید و غیرقابل کنترل را حتما با پزشک درمیان بگذارید، چرا که به احتمال زیادی می‌توانند بیانگر آغاز یک مشکل جدید یا خطرناک باشند و نباید از کنار آنها به سادگی عبور کنید. اما اگر به طور مرتب دچار گرفتگی عضلات می‌شوید، پیش از برنامه‌ریزی برای انجام هر گونه فعالیت کششی و ورزشی، حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید (حتی اگر به انجام فعالیت‌های ورزشی عادت دارید!).
زمانی‌ که ماهیچه‌ها، اعصاب و دیگر بافت‌های بدن تحت تاثیر گرفتگی، التهاب دارند، یا در مراحل اولیه بهبود به سر می‌برند، باید از تحرک زیاد و وارد کردن هر نوع فشار بر آنها خودداری کنید، زیرا ممکن است صدمات بیشتری به آنها وارد نمایید و یا روند درمان را کند کنید …

در ادامه مبحث گرفتگی عضلانی می توان گفت که این درد و انقباض معمولا دو هدف دارد: یکی این که شما را متوجه وجود مشکل در بدنتان کند و دیگر این که حرکات شما را محدود سازد تا مانع صدمات بیشتر در آن ناحیه از بدنتان گردد. این علائم معمولا‌ بر اثر فعالیت بدنی زیاد تشدید می‌شوند و عموما پس از یک دوره استراحت، کمتر شده یا از بین می‌روند. چرا باید به گرفتگی عضلانی اهمیت دهیم؟ باوجود این که گرفتگی عضلانی آنچنان خطرناک نیست، اما باعث ناراحتی افراد سالم می‌شود به عنوان مثال هنگام شنا کردن می‌تواند جان شما را به خطر اندازد.

 درد، کیفیت زندگی را پایین می‌آورد و بعضی گرفتگی‌های عضلانی خواب را برهم می‌زنند و باعث می‌شوند که فرد در روز خسته شود و تمرکز کمتری برای انجام کارها داشته باشد. افرادی که گرفتگی ماهیچه دارند، به دنبال درمان طبی می‌گردند و اگر برای درمان این مشکل برایشان دارو تجویز شود، ممکن است به عوارض ناشی از آن دچار شوند. بعضی وقت‌ها مجبورید برای رهایی از یک مشکل، بهای گزافی بپردازید. اگر جزو نادر افرادی باشید که مبتلابه بیماری زمینه‌ای همراه با گرفتگی عضلانی هستند، باید بدانید که تشخیص آن بیماری زمینه‌ای بسیار مهم است. 

حالات و بیماری‌های مرتبط با گرفتگی عضلانی بیماری‌های متابولیک ماهیچه مانند انواع دیستروفی ماهیچه‌ای شامل دیستروفی میوتونیک، ممکن است باعث گرفتگی عضلانی شوند. دیالیز (فرآیند تصویر خون در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه) اغلب با گرفتگی عضله همراه است. کم کاری تیروئید و پارکینسون از دیگر بیماری‌هایی هستند که می‌تواند موجب گرفتگی عضلانی شوند. *

بی‌کفایتی مزمن عروقی خود علت نامشخصی دارد اما گرفتگی عضلانی در این افراد به علت گردش خون ضعیف در سیاهرگ‌های پا دیده می‌شود. *حاملگی احتمالا به علت کاهش منیزیم خون باعث این حالت می‌شود. * اختلالات تنظیم قندخون مانند دیابت و کاهش قند خون نیز می‌توانند با گرفتگی عضلانی همراه باشند. *بعضی از داروهای آسم، فشارخون، قلب و شیمی‌درمانی نیز موجب بروز این وضعیت می‌شوند. *اگر به گرفتگی شدید یا طولانی مدت پاها دچارید، یا به یکی از بیماری‌های گفته شده مبتلا هستید، همانطور که گفته شد برای درمان بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

 ـ تاثیر مواد غذایی در بروز عضله گرفتگی به گفته کارشناسان تغذیه مواد غذایی در بروز و یا درمان بیماری افراد تاثیر مستقیمی دارند و گرفتگی عضلات به خصوص در بانوان می تواند به علت کمبود آهن در بدنشان باشد. کمبود منیزیم، کلسیم و آهن از جمله دلایل ابتلا به گرفتگی عضلات در افراد می باشند. منیزیم لازم را می توان از طریق مصرف آجیل ها و غذاهای دریایی در بدن تامین کرد، کلسیم در شیر و محصولات لبنی و آهن در میوه و سبزی های تازه به وفور یافت می شود.

 ـ توصیه‌های تغذیه‌ای برای رفع گرفتگی عضلات در تحقیقات متعددی دیده شده است که مواد مغذی متعددی در بهبود گرفتگی‌های عضلانی موثر هستند. این مواد مغذی را می‌توان به صورت مکمل استفاده کرد؛ معمولا مصرف کلسیم، منیزیم و ویتامین E در این افراد بیشتر توصیه می‌شود. البته هنوز ثابت نشده است که مکمل‌های کلسیمی به تنهایی در رفع گرفتگی عضلات موثر باشند، ولی می‌توانند جذب منیزیم را تا حد زیادی افزایش دهند. باید توجه داشته باشید مصرف این داروهای مکمل نیز بی‌ضرر نیستند. به عنوان مثال هیچ خانم بارداری نباید بدون مشورت پزشک خود از مواد دارویی حتی مکمل‌های دارویی استفاده کند.

افرادی که به دلیل یک بیماری زمینه‌ای مثل بیماری‌های کلیوی دچار اختلال در الکترولیت‌های سرم هستند یا به دلایلی مثل بیماری قلبی نسبت به یک سری از املاح حساسیت بیشتری دارند، نباید بدون اطلاع پزشک از مکمل‌های حاوی این مواد استفاده کنند. اگر مواد ضد انعقادی مصرف می‌کنید، ‌‌باید از مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین E بپرهیزید. به علاوه این داروها خود عوارضی دارند که مصرف آنها را محدود می‌سازد. مثلا منیزیم در برخی افراد ممکن است باعث ایجاد اسهال شود.

در کنار توصیه به مصرف مواد مکمل، گاهی نیاز است تغییراتی در رژیم غذایی خود بدهید تا موادی مثل منیزیم یا ویتامین E در بدن بیشتر باقی بمانند و با این کار تجمع و طول مدت عملکرد آنها افزایش یابد. گاهی این تغییرات نیاز به مصرف مکمل را نیز کاهش می‌دهند. همان‌طور که در اکثر بیماری‌ها توصیه می‌شود، بهتر است از مصرف چربی بکاهید. زیرا چربی اضافی در بدن مانع جذب کافی منیزیم می‌شود و این مساله از تراکم منیزیم بدن می‌کاهد.

بدن برای سوزاندن و استفاده از مواد قندی نیاز به منیزم دارد. با کاهش مصرف مواد قندی می‌توانید این فرصت را به بدن خود بدهید تا منیزیم را در مسیرهای دیگر به کار ببرد. الکترولیت‌های بدن معمولا با یکدیگر در تعادل هستند و مقدار آنها علاوه بر نیاز کلی بدن تحت‌تاثیر مقدار سایر الکترولیت‌هاست. به عنوان مثال وقتی موادی مثل نوشابه مصرف می‌کنید، به علت فسفر فراوانی که در این مایعات وجود دارد، دفع کلسیم و منیزیم در بدن شما افزایش می‌یابد و به این طریق ذخایر کلسیم و منیزیم بدن تخلیه می‌شود.

برای مصرف این داروها باید به مسائلی که باعث کاهش یا افزایش جذب آنها می‌شود نیز توجه کنید. برای مثال مصرف آنتی‌اسیدها و مواد فیبری باعث کاهش جذب کلسیم و منیزیم می‌شود. خوب است بدانید با آن‌که توصیه‌های تغذیه‌ای گاهی موثر واقع می‌شوند، ولی هیچ رژیم خاصی برای این افراد توصیه نمی‌شود. با این وجود در صورت چاقی، لاغر شدن فرد برای پیشگیری از این عارضه و البته در تمام جنبه‌های زندگی وی تاثیر مثبت دارد.

بنابراین، پیشگیری از گرفتگی عضلات مربوط به علت آن است. برای این‌که دچار این مشکل نشوید، می توانید از این توصیه های تغذیه ای آسان بهره مند شوید:
۱ـ یکی از درمان‌های موفق در موارد گرفتگی عضلانی، ویتامین E است. جوانه گندم، روغن ذرت، غذاهای تهیه شده از جو و دسر و ماکارونی حاوی ویتامین E هستند. ۲ـ اگر در هوای گرم فعالیت می‌کنید حتما به میزان کافی نمک بخورید. ۳- شایع‌ترین علت گرفتگی عضلانی در خانم‌های یائسه و باردار کمبود کلسیم است؛ به همین علت توصیه می‌شود از مواد غذایی کلسیم دار در این موارد استفاده کنند. ۴- کافئین جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی بخصوص کلسیم را کاهش می‌دهد و به بیماران مبتلا به گرفتگی پا توصیه می‌شود تا حد ممکن، کافئین را از رژیم غذایی خود حذف کنند. ۵- به مقدار کافی و به دفعات آب مصرف کنید. ۶- نوشابه نخورید زیرا نوشابه‌ها حاوی فسفات زیاد است و ذخایر بدن از کلسیم و منیزیم بدن را تخلیه می‌کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: